Łazienka przystosowana do potrzeb osoby niepełnosprawnej powinna być wygodna w użytkowaniu i funkcjonalna. Musi też zapewniać bezpieczeństwo oraz intymność. Często w łazienkach osób niepełnosprawnych są zamontowane wanny. Nie oznacza to jednak wcale, że taka adaptacja wyklucza możliwość swobodnego korzystania z pomieszczenia przez osoby artykułu dowiesz się:jakie warunki powinna spełniać łazienka dla osoby niepełnosprawnej ruchowo,jak zaadaptować łazienkę dla osoby niepełnosprawnej, wykorzystując podnośnik wannowy,w jaki sposób działają podnośniki wannowe,jak zmniejszyć koszty zakupu podnośnika wannowego dzięki dofinansowaniu ze środków łazienki dla osoby niepełnosprawnej w praktyceNa rynku są już dostępne urządzenia ułatwiające wejście do wanny bez pomocy opiekuna, który wcześniej wnosił do niej osobę niepełnosprawną ruchowo. Są nimi podnośniki wannowe. Niektóre z nich mogą unieść osobę ważącą nawet 150 kg. Wszystko zależy jednak od tego, jaki podnośnik wybierzemy. Warto zwrócić na to uwagę w trakcie zakupu dla osoby niepełnosprawnej ruchowo może być wygodnaTo właśnie z myślą o takich osobach powstały te nowoczesne urządzenia, które nadają się do każdej wanny. Stanowią one rodzaj stabilnego siedziska z oparciem. Podnośnik wannowy zjeżdża do wanny wraz z osobą niepełnosprawną, a następnie – po zakończeniu mycia – unosi pasażera z powrotem do krawędzi wanny. Sprawdza się nawet w małych łazienkach, ponieważ można go w każdej chwili złożyć oraz ten został wyposażony w prosty system sterowania za pomocą wodoszczelnego pilota. Opcjonalnie można go kupić wraz z dyskiem przesuwno-obrotowym, który pozwala na jeszcze bardziej komfortowe korzystanie z urządzenia. Na pilocie znajdują się dwa przyciski do sterowania pracą: góra-dół oraz dioda informująca o stanie naładowania akumulatora. Materiał pokrywający podnośnik ułatwia jego utrzymanie w czystości i zachowanie estetycznego wyglądu. Urządzenie jest wodoszczelne, co zwiększa bezpieczeństwo jego użytkowania nawet podczas kontaktu z wykorzystania podnośnika wannowego do adaptacji łazienki dla potrzeb osoby niepełnosprawnej:stabilność i bezpieczeństwo użytkowania w wannie,duża wysokość podnoszenia,niewielkie rozmiary po złożeniu,mała masa, która idzie w parze z dużym udźwigiem,prosty montaż i demontaż podnośnika wannowego:zasilanie akumulatorowe,długi czas ze środków PFRON dla niepełnosprawnychNa zakup takiego podnośnika można uzyskać dotację, która pozwoli obniżyć koszty jego zakupu. Dofinansowania są obsługiwane przez jednostki samorządowe (PCPR-y i MOPR-y). Mogą się o nie ubiegać osoby niepełnosprawne posiadające aktualne orzeczenie o niepełnosprawności, bądź inne równoważne orzeczenie, które zamieszkują na terenie danego miasta. Zakres udzielanej pomocy może być różny w poszczególnych Powiatowych Centrach Pomocy Rodzinie i Miejskich Ośrodkach Pomocy Rodzinie. Wnioski rozpatrywane są wg kolejności wpłynięcia do urzędu, co oznacza że kto pierwszy, ten lepszy. Najlepiej jest więc złożyć taki wniosek na samym początku ze środków PFRON przysługuje również na podnośnik ścienny Levicare, który umożliwia adaptację łazienki do potrzeb osób niepełnosprawnych. Zobacz jego działanie na poniższym filmiku i dowiedz się więcej o tym praktycznym urządzeniu!Podnośnik ścienny dla osób niepełnosprawnych LeviCare Q140
Kup teraz: Podnośnik akumulatorowy dla niepełnosprawnych za 2000,00 zł i odbierz w mieście Okonek. Szybko i bezpiecznie w najlepszym miejscu dla lokalnych Allegrowiczów.Narodowe Centrum Badań i Rozwoju sprawdziło, czy programy służące zapewnieniu osobom ze szczególnymi potrzebami równych możliwości kształcenia na poziomie wyższym spełniają pokładane w nich nadzieje. Pierwsze efekty inicjatyw „Uczelnia dostępna” oraz „Centrum wiedzy o dostępności”, realizowanych ze wsparciem Funduszy Europejskich w ramach Programu Wiedza Edukacja Rozwój, pokazują, że podjęte działania okazały się trafne i użyteczne. W 200 projektów o łącznej wartości 687,96 mln zł zaangażowała się większość uczelni działających w Polsce, uzyskując w sumie blisko 667 mln zł dofinansowania. Znajduje to konkretne przełożenie na wzrost ich Centrum Badań i Rozwoju poddało ocenie realizację konkursów „Uczelnia dostępna” oraz „Centrum wiedzy o dostępności”, które zostały uruchomione w odpowiedzi na wyzwania określone w rządowym programie „Dostępność Plus”. Właśnie ukazał się raport końcowy z tej ewaluacji, przeprowadzonej przez EGO oraz LB&E Sp. z – Coraz więcej polskich uczelni jest dostępnych dla osób o szczególnych potrzebach. Obserwujemy wzrost świadomości i wiedzy na temat tego, jakie rozwiązania są niezbędne do zapewnienia możliwości studiowania osobom z niepełnosprawnościami. Projekty realizowane ze wsparciem Funduszy Europejskich pomagają szkołom wyższym zwiększyć skalę działań na rzecz dostępności. Ten trend utrzyma się również w nowej unijnej perspektywie finansowej. Program Fundusze Europejskie dla Rozwoju Społecznego 2021-2027 pomoże w likwidowaniu barier w dostępie do nauki i poprawie jakości edukacji akademickiej - mówi Małgorzata Jarosińska-Jedynak, wiceminister funduszy i polityki regionalnej. Dwieście wdrażanych pomysłów Program „Uczelnia dostępna” miał charakter unikatowy w skali kraju – jako jedyny w sposób kompleksowy adresował potrzebę zwiększania dostępności uczelni. W ramach trzech edycji, w których uczelnie mogły zgłosić projekty w jednej z trzech ścieżek – mini, midi lub maxi, w zależności od stopnia zaawansowania działań na rzecz dostępności – dofinansowanie w wysokości blisko 652 mln zł otrzymało 196 uczelni (według stanu na koniec 2021 roku). To ponad połowa działających w Polsce szkół wyższych! Uczelnie miały także możliwość aplikowania w konkursie „Centrum wiedzy o dostępności”, z budżetem 15,3 mln zł. Jest to inicjatywa dotycząca wypracowania, we współpracy z przedsiębiorcami, wiedzy niezbędnej do dostosowania produktów czy usług do oczekiwań odbiorców o szczególnych potrzebach. Uczelnie otrzymały dofinansowanie na utworzenie i funkcjonowanie centrów wiedzy o dostępności jako jednostek wspierających stosowanie i upowszechnianie zasad projektowania uniwersalnego. W pilotażowej edycji wyłoniono cztery projekty z obszarów: architektura, urbanistyka i budownictwo; transport i mobilność; cyfryzacja i komunikacja; design i przedmioty codziennego użytku. Konkursy NCBR obejmowały wsparciem zmiany organizacyjne oraz podnoszenie świadomości i kompetencji kadry uczelni z zakresu niepełnosprawności. Służy temu realizacja działań mających na celu zapewnienie przez uczelnię dostępności komunikacyjnej, administrowanych stron internetowych, narzędzi informatycznych, procedur kształcenia w edukacji na poziomie wyższym, a także wprowadzenie do programów kształcenia modyfikacji zapewniających ich dostępność dla studentów z niepełnosprawnościami oraz działań z zakresu dostępności architektonicznej. Realizując projekty, uczelnie współpracowały z organizacjami pozarządowymi, podmiotami działającymi na rzecz likwidacji barier w dostępie do kształcenia na poziomie wyższym lub osobami z niepełnosprawnościami zajmującymi się aktywnie tematyką dostępności. Krok ku pełnej dostępności Dzięki realizowanym projektom warunki kształcenia studentów z niepełnosprawnościami zmieniają się na lepsze, choć potrzebne jest w tym zakresie przyspieszenie. Pierwsze efekty programów NCBR zostały ocenione pozytywnie. Zdaniem ankietowanych kierowników projektów stanowią one odpowiedź na potrzeby osób z niepełnosprawnościami, zwłaszcza ruchowymi, wzroku i słuchu. Wysoko oceniono działania mające na celu wzmocnienie kompetencji kadry akademickiej w doskonaleniu zawodowym w obszarze dostępności. W świetle badania, realizacja projektów przyczyniła się do większej otwartości środowiska akademickiego na kwestie dostępności pod kątem studentów z niepełnosprawnościami oraz do pogłębienia wiedzy o ich potrzebach. Ważnym efektem realizowanych projektów było również zdobycie nowych doświadczeń w zakresie współpracy w partnerstwie z przedstawicielem organizacji działających na rzecz osób z niepełnosprawnościami oraz z zakresu zarządzania projektami. Otwartość uczelni na poprawę dostępności potwierdzają także ich dalsze plany związane z inwestowaniem środków własnych w działania z zakresu dostępności oraz duże zainteresowanie aplikowaniem o kolejne środki na ten cel. – Choć wiele jeszcze zostaje do zrobienia, cieszę się, że idea dostępności, konsekwentnie promowana poprzez inicjatywy Narodowego Centrum Badań i Rozwoju, spotyka się z dużą otwartością i zrozumieniem na polskich uczelniach. W pełni zgadzam się z tym, że wszelkie zmiany powinny być przeprowadzane w dialogu. Jest dla nas sprawą nadrzędną, aby wsparcie w zakresie podnoszenia świadomości środowisk akademickich w odniesieniu do potrzeb osób z niepełnosprawnościami, a także niwelowania barier, dostosowania infrastruktury uczelni oraz całego procesu kształcenia odbywało się w ścisłej współpracy z reprezentacją osób ze specjalnymi potrzebami. I rzeczywiście widać, że tak właśnie się dzieje – mówi prof. Przemysław Czarnek, minister edukacji i nauki. – Choć większość projektów zakończy się dopiero w przyszłym roku, to już można zakładać, że w dłuższej perspektywie ich efekty przełożą się na standardy dla szkolnictwa wyższego – dodaje. W przypadku programu „Uczelnia dostępna” ponad połowa biorących w nim udział uczelni na obecnym etapie zrealizowała zadania z zakresu struktury organizacyjnej oraz wypracowania stosownych procedur, a prawie połowa z zakresu dostosowania procesu kształcenia do potrzeb osób ze specjalnymi potrzebami. Według przeprowadzonych badań, w największym stopniu dostępność uczelni przejawia się dostosowaniem stron internetowych, uelastycznieniem form zaliczeń i egzaminów oraz możliwością skorzystania z pomocy asystenta studentów z niepełnosprawnościami. Ponadto część nauczycieli akademickich stosuje indywidualizację kształcenia, np. dostosowuje sposób komunikacji, rodzaj zadań oraz czas ich wykonania do specjalnych potrzeb studentów z niepełnosprawnościami, ale wciąż są to praktyki nie dość rozpowszechnione. W najmniejszym stopniu osiągnięto dostępność w obszarze infrastruktury, tj. pod kątem właściwego oznaczenia budynków, oświetlania, nagłośnienia z wykorzystaniem pętli indukcyjnej oraz stref wypoczynku. Związane jest to głównie z limitem wynikającym ze sposobu finansowania projektów, ograniczającym skalę inwestycji w infrastrukturę w projekcie. Spójrzmy jeszcze na najważniejsze efekty programu przez pryzmat statystyk. Odsetek uczelni, które osiągnęły pełną dostępność w poszczególnych obszarach, kształtuje się następująco: w zakresie procesu rekrutacji na studia – 38% uczelni posiada stronę internetową dla kandydatów uczelni zgodną ze standardami WCAG (Web Content Accessibility Guidelines), w zakresie procesu kształcenia – 47% uczelni umożliwiło korzystanie ze wsparcia doradcy/konsultanta edukacyjnego lub asystenta dydaktycznego, w zakresie struktury organizacyjnej i procedur – 64% uczelni powołało stanowisko ds. dostępności, np. pełnomocnika rektora ds. osób z niepełnosprawnościami, w zakresie podnoszenia kompetencji kadr – 98% uczelni podjęło się realizacji szkoleń, a 19% z nich zakończyło już ten etap, w zakresie dostosowań architektonicznych – 20% uczelni poprawiło oznaczenia korytarzy i pomieszczeń, przy czym większe uczelnie istotnie rzadziej od mniejszych osiągnęły pełną dostępność architektoniczną. Baza dobrych praktyk Na podstawie oceny programów prowadzonych przez NCBR powstał zbiór dobrych praktyk i przykładowych rozwiązań w zakresie zwiększania dostępności uczelni dla osób o specjalnych potrzebach. – Dostępność uczelni – a mówię to także z pespektywy doświadczonego nauczyciela akademickiego – to warunek sine qua non, jeśli chcemy myśleć o społeczności akademickiej jako o wspólnocie. Dlatego wypracowane rekomendacje uważam za szczególnie cenne. Pozwolą one bowiem na trafną diagnozę obszarów, w których dana uczelnia nie jest jeszcze dostatecznie dostępna, oraz na planowanie na tej podstawie koniecznych działań. Uchronią zarazem poszczególne ośrodki przed podejmowaniem działań chybionych, których realizacja będzie znacząco utrudniona lub wręcz niemożliwa. Warto też skorzystać ze wskazówek, jak wprowadzać zmiany we współpracy ze środowiskiem osób ze szczególnymi potrzebami oraz z tymi uczelniami, które w obszarze dostępności są już co najmniej o krok dalej. Taka współpraca zawsze procentuje, bo przyciąga nowych studentów i pozwala rozbłysnąć talentom – akcentuje dr Remigiusz Kopoczek, dyrektor Narodowego Centrum Badań i Rozwoju. Eksperci rekomendują takie dobre praktyki, jak: nawiązanie współpracy z organizacjami reprezentującymi środowisko osób z niepełnosprawnościami już na etapie opracowywania założeń projektu oraz angażowanie ich przedstawicieli we wszystkie prace projektowe, w tym współpracę np. z firmami remontowymi oraz odbiory prac, przeprowadzenie badań wśród studentów i kadry naukowo-dydaktycznej ze specjalnymi potrzebami w celu diagnozy ich potrzeb oraz podjęcia działań, spojrzenie na funkcjonujące w uczelni rozwiązania (proceduralne, architektoniczne, informatyczne) również z perspektywy osób zmagających się np., z przewlekłymi chorobami somatycznymi, zaburzeniami lub kryzysami psychicznymi i zaburzeniami neurorozwojowymi, w zakresie zwiększania dostępności architektonicznej ustalenie przed realizacją działań, jakie prace mogą zostać przeprowadzone w danym budynku i ile czasu zajmie uzyskanie odpowiednich zgód, zapewnienie wysokiej atrakcyjności szkoleń, które mają zwiększyć wiedzę pracowników uczelni na temat potrzeb osób z niepełnosprawnościami, podjęcie współpracy z uczelnią funkcjonującą na istotnie wyższym poziomie dostępności, powołanie biura ds. osób z niepełnosprawnościami, oferującego zgłaszającym się studentom spójną diagnozę ich potrzeb oraz szeroki system wsparcia stosowny do tej diagnozy, powołanie asystentów dydaktycznych dla studentów z niepełnosprawnościami będących nauczycielami akademickimi, wykorzystanie zaawansowanej digitalizacji materiałów edukacyjnych zapewniającej dostępność (możliwość odczytania przez czytniki) wzorów matematycznych, autorski system nawigacji wewnątrz budynków, organizacja spotkań z pracodawcami, usługi doradcze, organizacja staży studentów z niepełnosprawnościami w przedsiębiorstwach, prowadzenie działań informacyjno-promocyjnych wśród kandydatów na studia. Tak zmieniła się nasza uczelnia Z przeprowadzonych wśród beneficjentów badań wynika, że w ciągu trzech lat przed przystąpieniem do realizacji dofinansowanego projektu większość uczelni podejmowała już pewne działania na rzecz dostosowania swojej działalności do potrzeb osób ze szczególnymi potrzebami. Najczęściej były one nakierowane na wzrost dostępności architektonicznej, wyposażenie uczelni w urządzenia ułatwiające uczenie się studentom z niepełnosprawnością wzroku oraz dostosowanie uczelni w zakresie struktury organizacyjnej, np. powołanie komórki organizacyjnej zajmującej się tematyką dostępności. Jednak zazwyczaj skala tych działań była ograniczona, głównie ze względu na wysokość przeznaczanych na nie środków finansowych. O to, co mogą zmienić i zmieniają w tym zakresie projekty realizowane pod skrzydłami Narodowego Centrum Badań i Rozwoju ze wsparciem Funduszy Europejskich w ramach Programu Wiedza Edukacja Rozwój, zapytaliśmy dwoje kierowników projektów realizowanych w konkursach „Uczelnia dostępna” i „Centrum wiedzy o dostępności”. Hub dostępności w Krakowie Na Politechnice Krakowskiej powstaje właśnie hub dostępności, czyli centrum wiedzy o zasadach projektowania uniwersalnego w obszarze architektury, urbanistyki i budownictwa. Projekt, realizowany w partnerstwie z Politechniką Świętokrzyską, uzyskał ponad 1,4 mln zł dofinansowania z Funduszy Europejskich w konkursie NCBR „Centrum wiedzy o dostępności”. – Głównym celem projektu jest zbudowanie bazy wiedzy o dostępności, z której korzystać będą mogli zarówno dydaktycy, jak i partnerzy uczelni, ale również przedsiębiorcy czy urzędnicy i uczniowie. Stworzenie centrum umożliwia rozpowszechnianie wiedzy na temat konkretnych rozwiązań, testowanie ich, rozwijanie i udostępnianie szerszemu gronu odbiorców – mówi dr hab. Patrycja Haupt, prof. PK z Wydziału Architektury Politechniki Krakowskiej, kierownik projektu „Hub dostępności – centrum praktycznej nauki dostępności”. Jak podkreśla, współpraca interdyscyplinarna jest kluczem do powstawania nowych rozwiązań ułatwiających dostępność budynków i przestrzeni. – Łącząc tematykę dostępnej przestrzeni i budownictwa energooszczędnego, możemy mówić nie tylko o dostępności architektonicznej, ale także ekonomicznej, która jest tak ważna dla zachowania dobrego zdrowia i sprawności, a niejednokrotnie wymaga nakładów finansowych. Ekonomiczne mieszkanie to szansa dla osób starszych na zachowanie sprawności, starzenie się w domu i komfort psychiczny, przy równoczesnych zyskach w skali gospodarki kraju – wskazuje prof. Haupt. Tworzenie rozwiązań dla architektury i budownictwa zgodnie z zasadami projektowania uniwersalnego ma kapitalne znaczenie – uczy patrzeć na społeczeństwo jak na wspólnotę, z której nikt nie powinien być wykluczony. Działania w projekcie są podejmowane z myślą o osobach z niepełnosprawnościami, osobach starszych oraz ich opiekunach, a także tych wszystkich, którzy chcieliby pomóc lepiej poznać i przełamać bariery w kontaktach z osobami z niepełnosprawnościami. – Tworząc dostępne środowisko, musimy pamiętać, że miasto to nie tylko jego tkanka architektoniczna czy układ urbanistyczny, ale także społeczność, której wszyscy jesteśmy częścią, przestrzeń, w której każdy chce się czuć komfortowo, mieć możliwość komunikowania się z innymi użytkownikami tej przestrzeni i doświadczać wzajemnego wsparcia na co dzień. Przestrzeń to także narzędzie rehabilitacji, a utrzymanie sprawności i współdziałanie na rzecz jakości życia osób starszych i borykających się z niepełnosprawnościami powinno być wspierane poprzez przyjazne środowisko miejskie – akcentuje prof. Patrycja Haupt. O zgłoszeniu projektu w konkursie „Centrum wiedzy o dostępności” przesądziły zainteresowania naukowe badaczy, skupione wokół tematyki miejskiego środowiska dostępnego. Już od kilku lat na Wydziale Architektury Politechniki Krakowskiej prowadzone są badania w tym obszarze, w ramach Laboratorium Przekształceń Środowiska Mieszkaniowego przy Katedrze Kształtowania Środowiska Mieszkaniowego. – Tematyką inkluzywności w projektowaniu architektoniczno-urbanistycznym, w szczególności tworzeniem przyjaznego środowiska miejskiego, staramy się dzielić ze studentami wszystkich stopni kształcenia. Konkurs „Centrum wiedzy o dostępności” wydał nam się możliwością rozszerzenia tej tematyki w działalności dydaktycznej, ale także badawczej poprzez interdyscyplinarne kontakty, również z uczelnią partnerską – Politechniką Świętokrzyską. Możliwości rozbudowy bazy dydaktycznej, jakie oferuje projekt, szkoleń dla kadry oraz działań upowszechniających dają szansę na dotarcie do różnych środowisk – przedsiębiorców, urzędów, a także szerszej publiczności, w tym młodzieży i dzieci. Kształtując świadomość społeczną, możemy wspólnie poszukiwać i badać najlepsze technologiczne rozwiązania dla budowania dostępnego środowiska – wyjaśnia badaczka. Uniwersytet Równych Szans w Bydgoszczy „Uniwersytet Równych Szans” to projekt zgłoszony w konkursie „Uczelnia dostępna”. W tym przypadku dofinansowanie ze środków europejskich w ramach Programu Wiedza Edukacja Rozwój i dotacji celowej wynosi ponad 3,6 mln zł. Dzięki jego realizacji Uniwersytet Kazimierza Wielkiego (UKW) w Bydgoszczy zwiększy swoją dostępność. – O zgłoszeniu projektu w konkursie NCBR przesądziła chęć profesjonalizacji jakości kształcenia i szeroko rozumiany proces wsparcia członków środowiska akademickiego, w oparciu o ówczesne Biuro ds. Osób Niepełnosprawnych. Poprawa dostępności uczelni była po prostu niezbędna do jej rozwoju. Podczas projektowania naszego wniosku zauważyliśmy różne obszary, w których my jako Uniwersytet możemy się rozwijać dla dobra kandydatów, studentów oraz pracowników Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego – mówi Radosław Cichański, kierownik projektu „Uniwersytet Równych Szans”, a zarazem kierownik Działu ds. Osób z Niepełnosprawnościami w UKW. Zarówno w przygotowywaniu wniosku, jak i w realizacji projektu uczestniczą osoby z niepełnosprawnościami, w tym członkowie Zrzeszenia Studentów Niepełnosprawnych UKW. Ich obecność kierownik projektu uważa za niezbędną dla osiągnięcia wartościowych efektów. Są to tyfloinformatyk oraz konsultanci w dostosowaniu technologii wspierających i procedur prawnych związanych z osobami o szczególnych potrzebach. Również wśród prowadzących szkolenia dla kadry zarządzającej, kadry dydaktycznej i administracyjnej znajdują się osoby z niepełnosprawnościami. Podjęte działania dotyczą takich obszarów, jak: struktura organizacyjna jednostki ds. dostępności, architektura, technologie wspierające, procedury, różne rodzaje wsparcia edukacyjnego oraz szkolenia podnoszące świadomość niepełnosprawności. Najważniejsze wyzwania na Uniwersytecie Kazimierza Wielkiego to transport osób z niepełnosprawnościami i związane z tym zniwelowanie barier architektonicznych, ale też podniesienie kompetencji pracowników uczelni w zakresie wsparcia osób z niepełnosprawnościami. Realizacja projektu umożliwia ponadto zwiększenie liczby pracowników wspierających te osoby (w tym: tyfloinformatyk, konsultant ds. praktyk i aktywizacji zawodowej), zakup sprzętu specjalistycznego do wypożyczalni, biblioteki uniwersyteckiej oraz pracowni języków obcych. Pożyteczną rolę odegra też aplikacja mobilna, pomagająca sprawnie przemieszczać się po budynkach oraz w przypadku ewakuacji. Powstają także wirtualne plany budynków czy odpowiednio dostosowane filmy edukacyjne dla kierunku informatyka. – Realizacja naszego projektu jest na dobrej drodze do osiągnięcia zakładanych efektów. Wierzymy, że jego rezultaty posłużą jeszcze wielu nowym członkom naszej społeczności akademickiej w przyszłych latach – podkreśla Radosław Cichański. W badaniu „Ocena realizacji i pierwszych efektów konkursów PO WER Działania >>Uczelnia dostępna>Centrum wiedzy o dostępności<<”wykorzystano następujące metody badawcze: analiza danych zastanych, wywiady z przedstawicielami NCBR i MFiPR, beneficjentami, przedstawicielami organizacji reprezentujących osoby z niepełnosprawnościami, studentami ze szczególnymi potrzebami, ekspertami oraz badania ankietowe z beneficjentami i pracownikami uczelni objętymi działaniami szkoleniowymi, panele ekspertów. Pobierz Raport końcowy PO WER - Działania Uczelnia dostępna oraz Centrum wiedzy o dostępności Pobierz Broszurę "Dobre praktyki w zakresie zwiększania dostępności uczelni" Podnośnik dla niepełnosprawnych Obecnie na rynku możemy spotkać wiele firmy, które oferują rozmaite podnośniki czy platformy. Urządzenia te mają na celu poprawę życia, a co się z tym wiąże usprawnienie podnoszenia czy przemieszczania się osób niepełnosprawnych. Tego typu urządzenia ułatwiają wiele codziennych czynności zarówno chorym jak i ich opiekunom. Na co należy WS 200 to nowoczesny podnośnik sufitowy zaprojektowany z myślą o bezpiecznym i komfortowym przemieszczaniu osób niepełnosprawnych pomiędzy pomieszczeniami. Maksymalne obciążenie podnośnika wynosi 200 kg. Szyna sufitowa może mieć dowolny kształt. Istnieje możliwość zaprojektowania systemu pozwalającego na skomunikowanie, za pomocą jednej... WS 300 to podnośnik sufitowy o maksymalnym obciążeniu wynoszącym 300 kg. Parametry techniczne podnośnik są takie same jak w WS 200. Szyna sufitowa może mieć dowolny kształt. Istnieje możliwość zaprojektowania systemu pozwalającego na skomunikowanie, za pomocą jednej jednostki napędowej, kilku pomieszczeń np.: sypialni z łazienką, przedpokojem...
Podnośnik ułatwia przenoszenie chorego z łóżka, wanny lub wózka inwalidzkiego. Dzięki podnośnikom użycie siły przez opiekunów jest zmniejszone do minimum, a kręgosłup jest maksymalnie odciążony. Zapobiega to powstawaniu urazów mechanicznych kręgów oraz ich przeciążeniu. Podnośniki dla niepełnosprawnych, dziękiPodnośnik transportowo-kąpielowy LeviCare Q140 jest doskonałym rozwiązaniem stosowanym w opiece nad osobami starszymi i z niepełnosprawnościami. Ułatwia i umożliwia wiele czynności np. kąpiel w wannie, zmianę pościeli lub przesadzanie z łóżka na wózek . Dzięki swoim niewielkim gabarytom i możliwości regulacji długości ramienia, znajdzie zastosowanie zarówno w dużych jak i w bardzo małych, trudno dostępnych pomieszczeniach, w których podnośnik jezdny nie ma możliwości manewru. Dzięki prostej zasadzie działania nie angażuje do obsługi więcej niż jednego opiekuna, odciążając go i dbając o jego własne zdrowie. Podnośnik ścienny dzięki wysokiej klasie szczelności może bezpiecznie pracować w pomieszczeniach sanitarnych, gdzie sprawdzi się przy przenoszeniu osoby z wózka do wanny, pod prysznic lub na toaletę. Podnośnik dla osób z niepełnosprawnościami LeviCare Q140 łatwo dopasować do miejsca użytkowania dzięki regulowanej długości ramienia. Podnoszenie odbywa się za pomocą elektrycznego siłownika sterowanego pilotem. Na zakup naszych podnośników można otrzymać dofinansowanie ze środków PFRON aż do 95%, kliknij poniżej i dowiedz się jak to zrobić: Dzięki błyskawicznemu demontażowi i stosunkowo małej masie urządzenie nadaje się do użytku w wielu pomieszczeniach. Główne zalety urządzenia: •regulacja długości ramienia,•różne możliwości montażowe w zależności od warunków architektonicznych pomieszczenia,•możliwość dopasowania podnośnika w każdym, nawet małym, pomieszczeniu,•udźwig do 140 kg oraz obrót 180 stopni,•najlżejszy podnośnik ścienny na rynku,•możliwość przenoszenia podnośnika między podstawami zamontowanymi w różnych pomieszczeniach,•minimalna ingerencja w strukturę budynku •nie wymaga remontów i przeróbek pomieszczeń•zasilany sieciowo lub akumulatorowo•posiada specjalne zabezpieczenie przed wysunięciem z podstawy Wystarczy jeden podnośnik i dowolna ilość mocowań aby stworzyć system do opieki nad pacjentem. Innowacyjna myśl techniczna i wysoka jakość wykonania sprawiają, że urządzenie jest bezpieczne, niezawodne i funkcjonalne. więcej informacji na temat podnośników ściennych : Zobacz jak działa podnośnik ścienny: Dodatkowo - Zachęcamy do obejrzenia Programu Małe Wielkie Marzenia, gdzie mogą Państwo zobaczyć jak nasze systemy transferowe zmieniają życie naszych klientów. Różne możliwości montażu: Na produkt LeviCare Q140 obowiązuje 5 lat gwarancji! W celu utrzymania gwarancji należy wykonywać coroczne przeglądy w cenie 299 zł. Nie czekaj - działamy na terenie całej Polski, umów się na darmową prezentację sprzętu! 796 980 503 lub info@ *W sprawie przewidzianego czasu dostawy prosimy kontaktować telefonicznie.
Podnośnik hydrauliczny ORTO 800; Pionizator/Podnośnik MODULIFT; Podnośnik wannowy AQUATEC; Podnośnik basenowy DELFIN; Szyny najazdowe. Szyny teleskopowe RLA; Szyny teleskopowe O-MAN; System ramp modułowych A-CH; Wanny dla seniorów. Wanna dla seniora OAZA (wanna dla niepełnosprawnych) Wanna dla seniora OAZA 2 (wanny dla niepełnosprawnych)
Pisałem już wcześniej na naszym portalu na temat małego podnośnika dla osób niepełnosprawnych - ta mini-winda (podnośnik pionowy LiftBoy) jest świetnym rozwiązaniem, zarówno cenowo jak i funkcjonalnie. Zasilanie z jednej fazy (normalne gniazdko 230V), praktycznie brak konieczności wykonania przygotowawczych prac budowlanych powodują, że podnośnik Liftboy jest na prawdę ciekawym rozwiązaniem. Jednak w przypadku kiedy osobę trzeba podnieść na większą wysokość musimy rozejrzeć się za innym urządzeniem. W tym artykule przedstawię Wam, drodzy czytelnicy podnośnik (platformę) pionowy, model Kali B - urządzenie podnoszące osobę niepełnosprawną na wysokość do 3 metrów. Podnośnik pionowy dla niepełnosprawnych do 3 metrów Platformy pionowe podnoszące do wysokości nie większej niż 3 metry nie muszą być instalowane w szybie - mogą to być urządzenia wolno-stojące, posadowione na odpowiedniej płycie fundamentowej. Dzięki temu ceny tego rodzaju podnośników są mniejsze w porównaniu do dużych, wysokich wind. Platforma pionowa Kali B jest urządzeniem z napędem śrubowym, zasilana standardowo napięciem 3-fazowym 400 V. Udźwig maksymalny tego podnośnika to 385 kg lub 3 osoby. Urządzenie to może występować w tzw. usytuowaniu przelotowym lub kątowym. Zdjęcie na górze (na początku artykułu) pokazuje typową instalację przy balkonie w bloku - osoba na wózku najeżdża na podnośnik z jednej strony, a wyjeżdża po przeciwnej na górny przystanek - jest to usytuowanie przelotowe - film jaki zamieszczamy na dole również pokazuje podnośnik Kali w tej konfiguracji. W takiej konfiguracji wymiar podestu jezdnego wynosi 900x1400 mm. Oczywiście istnieje możliwość, aby wymiar podestu jezdnego miał większy rozmiar, a usytuowanie kątowe wręcz wymusza zastosowanie rozmiaru 1100x1400 mm - zdjęcie obok. Platforma Kali B może być osadzona na fundamencie z małym podszybiem lub na płaskiej powierzchni - wówczas najazd na podest jezdny (kabina) odbywa się po rampie najazdowej o wysokości 60 mm. Obok podestu jezdnego znajduje się tzw. maszt - to tam jest schowany silnik, napęd (śruba) oraz całe sterowanie. Wysokość tego "masztu" jest z reguły o około 120 cm wyższa niż poziom górnego przystanku. Na przystanku dolnym i górnym znajduje się kasetka przywoławcza, która umożliwia wezwanie windy. Dostępne jest również ograniczenie dostępu w postaci kluczyka elektronicznego (pilota) lub karty zbliżeniowej - jest to szczególnie przydatne np. w blokach, gdzie tego urządzenia chcą używać mieszkańcy danej klatki schodowej. Dostępne opcje w platformie pionowej Kali Tak jak pisałem wcześniej ta mała winda dla niepełnosprawnych zasilana jest silnikiem 3-fazowym prądu przemiennego. Jeżeli nie dysponujemy tzw. "siłą" to poprzez falownik możemy zasilić silnik napięciem z jednej fazy. Jeżeli chodzi o kolory i standard wykończenia to jak widać na zdjęciach podnośnik jest w kolorze neutralnym szarym a kabina posiada ścianki wykonane z poliwęglanu komorowego. Na zamówienie dostępna jest wersja malowana na dowolny kolor RAL lub wykonana ze stali nierdzewnej. Podnośnik pionowy powinno instalować się przy jakimś podeście lub balkonie albo tarasie. Możliwe jest także podstawienie go tuż obok budynku i wjazd bezpośrednio z podnośnika do wnętrza budynku. Wówczas jest to wersja "Kali S" - w zestawie wraz z platformą znajdują się specjalne drzwi z ryglem, który je blokuje jeżeli podnośnik jest w innym miejscu niż górny przystanek. Jeżeli chodzi o cenę platformy pionowej Kali to jest ona uzależniona od wysokości podnoszenia i waha się w granicach od 25 tys zł w górę. Na koszt ostateczny wpływa także usytuowanie bramki wjazdowej i zjazdowej oraz inne opcje, jak chociażby sposób zasilania lub wykończenie urządzenie. Po montażu takiego urządzenia powinien zostać wykonany odbiór techniczny UDT. Dodatkowo raz na okres 30 dni podnośnik powinien być sprawdzony przez odpowiednią osobę - mam tutaj na myśli konserwację urządzenia oraz prowadzenie książki serwisowej, która jest dołączona do dokumentacji technicznej. Poniżej pokazujemy film, na którym widać platformę pionową (podnośnik pionowy) w konfiguracji przelotowej - można powiedzieć, że jest to jedna z typowych instalacji windy dla niepełnosprawnych przy balkonie w bloku. Poniżej zamieszczamy kilka zdjęć pokazujących tę platformę pionową dla osób niepełnosprawnych:Elektryczny podnośnik pacjenta, osoby niepełnosprawnej, chorego Elektryczny podnośnik pacjenta, osoby niepełnosprawnej, chorego Elektryczny podnośni pacjenta, dla osób niepełnosprawnych w komplecie z nosidłem Parametry: - wyposażony w cztery kółka jezdne, w tym dwa tylne z hamulcem, - ergonomiczny uchwyt do prowadzenia podnośnika, CZAS REALIZACJI: (dopytaj 502760292) Dostępność: brak towaru Cena: 3 900,00 zł
Wszystkie Produkty. Nasz asortyment produktowy Urządzenia do transportu osób niepełnosprawnych - podesty, podnośniki, platformy. Zachęcamy do zapoznania się z naszą ofertą, transportery oraz różnego typu podesty. Dokładamy wszelkich starań, aby były one nie tylko funkcjonalne, ale także solidne i trwałe.Podnośnik ULISSE EL (do 180 kg) Profesjonalne elektroniczne urządzenie do łatwego przemieszczania oraz transportu pacjentów. Podnośnik znajduje zastosowanie przy przesadzaniu chorego np. z łóżka na wózek oraz pomaga przy codziennych zabiegach higieniczno – pielęgnacyjnych. Dzięki swojej niezawodnej konstrukcji i prostej obsłudze jest gwarancją bezpieczeństwa i wygody dla chorych jak i opiekunów. Urządzenie polecane także dla wysokich pacjentów ze względu na duży... Podnośnik ULISSE AO (do 180 kg) Profesjonalne hydrauliczne urządzenie do łatwego przemieszczania oraz transportu pacjentów. Podnośnik znajduje zastosowanie przy przesadzaniu chorego np. z łóżka na wózek oraz pomaga przy codziennych zabiegach higieniczno – pielęgnacyjnych. Dzięki swojej niezawodnej konstrukcji i prostej obsłudze jest gwarancją bezpieczeństwa i wygody dla chorych jak i opiekunów. Podnośnik ULISSE EL 150 CI (do 150 kg) Profesjonalne elektroniczne urządzenie do łatwego przemieszczania oraz transportu pacjentów. Podnośnik znajduje zastosowanie przy przesadzaniu chorego np. z łóżka na wózek oraz pomaga przy codziennych zabiegach higieniczno – pielęgnacyjnych. Dzięki swojej niezawodnej konstrukcji i prostej obsłudze jest gwarancją bezpieczeństwa i wygody dla chorych jak i opiekunów. Urządzenie znakomicie sprawdzi się w warunkach domowych ze względu na... Podwieszka pełna UNIVERSAL BASIC Podwieszki używane są do przemieszczania pacjentów z pozycji siedzącej lub leżącej, którzy nie mają stabilności tułowia. Podwieszka zapewnia bardzo dobre podparcie wokół ud i górnej części ciała dając użytkownikowi poczucie komfortu i bezpieczeństwa. Podwieszka pełna UNIVERSAL COMFORT Podwieszki używane są do przemieszczania pacjentów z pozycji siedzącej lub leżącej, którzy posiadają stopień fizycznej niepełnosprawności lub z innymi potrzebami. Podwieszka zapewnia dobre wsparcie ciała i stabilizuje miednicę, podpiera górną część ciała. Dzięki dodatkowo wszytemu miękkiemu materiałowi przy miednicy i wokół ud powoduje mniejszy nacisk na te części ciała, co zapewnia komfort dla pacjentów szczególnie... Podwieszka pełna UNIVERSAL HAMMOCK Podwieszki używane są do przemieszczania pacjentów z pozycji siedzącej lub leżącej, którzy charakteryzują się mniejszą aktywnością, spędzając dużo czasu w pozycji siedzącej. Podwieszka szczególnie polecana dla osób, które nie mogą pozwolić sobie na odwiedzenie nóg i stabilnie siedzących (boczne przestrzenie otwarte dla lepszego dostępu do pacjenta przy codziennych czynnościach higienicznych) Podwieszka pełna UNIVERSAL dla amputantów Podwieszka przeznaczona jest dla osób po amputacji jednej lub obu nóg, dzięki dodatkowemu podparciu wokół ud i miednicy. Pasy przy nogach maja dużą usztywnioną powierzchnię, która redukuje nacisk na całej kości udowej. Podwieszki używane są do przemieszczania pacjentów z pozycji siedzącej lub leżącej. Podwieszka pełna TOILET Podwieszka przeznaczona jest dla osób z dobrą kontrolą górnej części ciała jak i głowy. Używana jest do przemieszczania do i z toalety. Podwieszka zapewnia wyprostowaną postawę, która umożliwia właściwą pozycję użytkownika. Podwieszki używane są do przemieszczania pacjentów z pozycji siedzącej lub półsiedzącej. Podwieszka półpełna LOW BACK Podwieszka przeznaczona do przemieszczania pacjentów z dobrą kontrolą górnej części ciała jak i głowy. Podwieszka zapewnia podparcie pod udem, jak również od miednicy po łopatki. Podwieszki używane są do przemieszczania pacjentów z pozycji siedzącej lub półsiedzącej. Podwieszka półpełna WALKING Podwieszka zapewnia bezpieczeństwo i podparcie w przypadkach kiedy użytkownik traci równowagę podczas ćwiczeń. Podwieszka regulowana jest w różnych punktach np. wokół tułowia, długość pasów przy nogach i pasów nad ramionami. Podnośnik basenowy BLUE POOL BLU POOL to następca cenionego i dalej dostępnego na rynku podnośnika basenowego BLU ONE firmy DiGi Project. Gwarantuje on osobom z niepełnosprawnością lub osobom starszym wejście i wyjście z basenu bez naruszania ich godności osobistej. Zwiększone obciążenie produktu aż do 140 kg oraz wprowadzony lifting zarówno od strony wizualnej, jak i technicznej coraz bardziej przyciąga... Podnośnik basenowy PELICAN POOL PELICAN POOL to najnowsza propozycja firmy DiGi Project gwarantująca osobom z niepełnosprawnością lub osobom starszym wejście i wyjście z basenu. Dzięki swoim zaawansowanym właściwością technicznym pozwala na likwidację bariery architektonicznej przy lustrze wody w postaci murku o maksymalnej wysokości 50 został zaprojektowany z myślą o umożliwieniu użytkownikowi samodzielności w jego obsłudze bez konieczności asysty... Eco Pool podnośnik basenowy Podnośnik basenowy EcoPool to ekonomiczna i prostsza wersja innych podnośników basenowych znanego producenta firmy DiGi Project. Jest to firma specjalizująca się w tego typu produktach i z pewnością można im zaufać szczególnie jeśli chodzi o najważniejsze funkcje jakie powinien spełniać tego typu produkt. Ma on służyć likwidacji barier architektonicznych jakimi jest np: brzeg basenu. Często... Blu One podnośnik basenowy Podnośnik basenowy BluOne został zaprojektowany dla osób niepełnosprawnych zarówno poruszających się na wózku inwalidzkim jak i starszych, czy po prostu mających problemy z wejściem i wyjściem z basenu. Podnośnik ten jest urządzeniem dzięki, któremu z łatwością można przetransportować użytkownika do basenu i z basenu jak pod prysznic czy do szatni basenowej w łatwy i komfortowy... Panda Pool mobilny podnośnik basenowy Jest to najnowsze urządzenie firmy DiGi Project. Najbardziej nowoczesny podnośnik basenowy, który jest całkowicie automatyczny zarówno podczas prowadzenia jak i wykonywania wszystkich funkcji opuszczania i podnoszenia osoby siedzącej na podnośniku. Bardzo łatwy w obsłudze, maksymalne obciążenie wynosi do 145 kg. Uniwersalny na każdym basenie lub kompleksie basenowym. Posiada 8 poziomów bezpiecznego opuszczania. Szczególnie polecamy wszystkim... Podnośnik basenowy F100 Jest to automatyczny podnośnik do basenów, które posiadają ściany i są postawione na powierzchni podłoża. Opuszczenie do wody z osobą siedzącą zajmuje tylko 23 sekundy a podniesienie 17 sekund. Jest to idealne rozwiązanie dla osób starszych i niepełnosprawnych, które nie są w stanie wspiąć się po wysokiej i stromej drabince to tego typu basenów. Maksymalne... Podnośnik basenowy F145 To specjalny podnośnik basenowy, który może być zastosowany przy basenach ze ścianami, wystających z podłoża, ale także do basenów nieckowatych. Może być zamontowany na pomoście czy na łodzi. Jest mały gabarytowo, o prostej konstrukcji, występuje wraz z krzesełkiem. Maksymalne obciążenie to 140 kg. Czas podnoszenia i opuszczania to 40 sekund. Łatwo mozna go usunąć,...4hNY.